Platany są roślinnymi symbolami Wrocławia. Należą do drzew ciepłolubnych i najlepiej się czują w zachodniej Polsce, natomiast na przykład na krakowskich Plantach trudno znaleźć choćby jeden egzemplarz. Olbrzymie, stare platany rosną w wielu miejscach dolnośląskiej metropolii: wzdłuż Fosy Miejskiej, w Parku Mikołaja Kopernika, w pobliżu Muzeum Narodowego. Dwa 200-letnie drzewa, pamiętające czasy napoleońskie, ma też Ogród Botaniczny.
Najpiękniejszy ze wszystkich jest jednak majestatyczny platan po wschodniej stronie Katedry, posadzony prawdopodobnie na miejscu zasypanej odnogi Odry, która opływała od wschodu Ostrów Tumski. Rośnie swobodnie, więc jego korona przybrała bardzo regularny kształt, dolne gałęzie zwieszają się aż do ziemi. Można powiedzieć, że jest wzorcem swojego gatunku. Dla najważniejszej wrocławskiej świątyni stanowi jedyną w swoim rodzaju oprawę. Pomnikowe drzewo wita wszystkich idących do Katedry ulicą kardynała Bolesława Kominka.
Zachwyca o każdej porze roku, nawet w stanie bezlistnym, kiedy dobrze widoczne są jego pień i konary z charakterystycznie łuszczącą się korą. Trudno wyobrazić sobie ten fragment miasta bez niego.