To się pojawi za zgodą Zarządu Zieleni Miejskiej za rok albo dwa. Zroślaki, czyli drzewa, które zrastają się ze sobą, i które prowadzi się w szczególny sposób z wiązki drzewek. Kiedyś, będąc z dziećmi na wakacjach w okolicach Świeradowa, zauważyłam lipę, która miała trzy rodzaje liści i była zrośnięta. W innym miejscu znowu buk, taki czerwono-zielony, mieszany. Widać było, że to zrobił ktoś, kto posiadał tego typu wiedzę i pozostawił po sobie takie ślady. Szczególnie dużo było ich na rozdrożach – te drzewa pojawiały się w charakterystycznych miejscach. Frapowało mnie to.
W zeszłym roku ze studentami Podyplomowego Studium Architektury Krajobrazu pojechaliśmy do Bolesławca, do zaprzyjaźnionego ogrodnika – pana Jarosława Olesia i tam zrobiliśmy sadzonki takich zroślaków. Pod jego okiem przekorzeniają się, zaczynają zrastać, a gdy tylko będą gotowe, za rok czy dwa, będzie można je zasadzić. Mam już dla nich miejsce. Będzie można zobaczyć, jak wygląda lipa czterogatunkowa czy buk o mieszanych kolorach albo coś, co nazywam „grajbuczkiem”, czyli grab, na którym oplata się czerwony buk: zielony grab – prosty, a na nim buk pendula – bardziej delikatny, opleciony. Będą sadzone w Parku Tysiąclecia i w Parku Mamuta.
Myślę, że pierwsze drzewa będzie można posadzić w przyszłym roku. Wszystko zależy od tego, ile sadzonek zostało użytych do danego zroślaka. Niektóre były większe, inne mniejsze. Tych pierwszych było mniej, ale mamy takie, do których wsadziliśmy 10-12 pędów. Kiedy sadzono drzewa i chciano stworzyć wrażenie, że ten las czy park jest o wiele starszy, to używano właśnie zroślaków. Jeśli ktoś o tym nie wie, to tego nie zauważy, że jeden buk jest złożony z kilku mniejszych. Dlatego były sadzone w parkach krajobrazowych.
Widać to dopiero po ścięciu. Choć czasami też widać to po budowie pnia czy odprowadzaniu pędów. Zroślaków jest dużo na Dolnym Śląsku. Od końca XVIII wieku to była popularna technika; teraz – zupełnie nieznana.