Kolekcja brzóz została zaprojektowana wcześniej, ale pod koniec roku, gdy zbliżały się Światowe Dni Młodzieży, pojawił się problem, że jakoś trzeba upamiętnić to wydarzenie. I doszliśmy z kolegą do wniosku, że może właśnie wykorzystamy te brzozy, troszkę w innym układzie niż zakładaliśmy na początku. W Parku Tysiąclecia właściwie nie ma żadnych drzew egzotycznych, a ta kolekcja jest jedynym miejscem, gdzie jest zestaw brzóz z całego świata: z półkuli północnej, z Ameryki Północnej, Azja, Dalekiego Wschodu, no, i, oczywiście, brzozy europejskie. W jednym miejscu jest chyba 18 różnych gatunków i odmian. Brzoza kojarzy się jednoznacznie z białym pniem i ciemnymi paskami, a tam są i brunatne, i czerwonawe, i pomarańczowe… Chodziło nam o tę jedność w zróżnicowaniu. Tak, jak młodzież, która przyjeżdża z różnych stron świata, ale jest połączona jedną ideą. Można powiedzieć, że to zbiorowisko drzew pokazuje, że wszyscy jesteśmy brzozami, ale każdy jest inny. I że te różnice bywają nieraz dość znaczące, ale nawet mimo tego można razem dobrze funkcjonować.
Brzozy znajdują się przy strefie wejściowej do Parku Tysiąclecia. Obok zrobiliśmy dla nich takie stoły z siedziskami. Stoły są kamienne, a siedziska z dużych głazów. Odwzorowują mapę miejsc spotkań we Wrocławiu. Młodzież, która tutaj przyjechała w trakcie Światowych Dni Młodzieży, czyli 22 lipca, miała spotkanie w Parku i warsztaty, na których pisali na dużych, czerwonych kartkach pojęcia związane z miłosierdziem, miłością, dobrocią (to był akurat Dzień Miłosierdzia). Wypisywali hasła lub robili rysunki i zawieszali te kartki na tych brzózkach. A te młode drzewa, dopiero co posadzone parę miesięcy przed imprezą, w pewnym momencie wspaniale rozkwitły kolorami i dobrymi intencjami, które młodzież tam pozostawiła. Powstał taki symboliczny lasek, który nazywamy „Imagine” od piosenki Johna Lennona. Można sobie wyobrazić świat bez wojen i świat, w którym każdy z nas może dać coś od siebie.